رمضان آمده است

مُژده ای هم نَفَسانم رمضان آمده است

از دَمِ عیسوی اَش مُرده به جان آمده است

عاشقان باده زنید از قدح و خوش باشید

که ز خـُم خانه سبوئی به میان آمده است

باده پیمانه کند ساغرِ جانمانه ی ما

خُمِ صهبای جنان در هیجان آمده است

غمزه ها می کند این شوخِ پریچهره نگار

به تماشای رُخَش پیرو جوان آمده است

دستها حلقه کنید و به میانش گیرید

ساقی سیم تنان عشوه کنان آمده است

یار شیرین دهنان دُرد کشان آمده است

نیمه ی این مَهِ رحمان گـُهَر افشانی است

سِبطِ اَکبَر، حَسَن(ع)،آن دُرِّ گران، آمده است

جبرئیل و همه ی خیلِ مَلَک با قرآن

به غزل خوانیِ این غنچه دهان آمده است

بر سرِ خوانِ خدا شرطِ ادب امساک است

زین سبب آتش دوزخ به اَمان آمده است

مهدوی نازِ دلارامِ پریچهره بکش

سَر بخارانی اگر وقتِ اذان آمده است

غلامرضا مهدوی